bijles wiskunde en studiecoaching met oog voor neurodiversiteit
hulp nodig bij wiskunde?
Individuele studiecoaching en bijles wiskunde in Gent
voor leerlingen uit het lager, secundair en thuisonderwijs.
In deze video kan je kort kennismaken met mij, en vertel ik waarmee ik jou kan ondersteunen.
Kijk maar wat rond op deze pagina, je kunt kiezen of je liever iets leest of liever naar een filmpje kijkt.
Misschien zie ik jou binnenkort om verder kennis te maken?
beste leerling
Heb je regelmatig het gevoel dat wiskunde jou ontsnapt?
Alsof je hersenen er niet voldoende vat op krijgen?
Is het dikwijls moeilijk om mee te volgen in de klas?
Vind je het vaak lastig om huiswerk te maken?
Loop je soms vast bij het studeren?
Misschien heb je af en toe last van zenuwen,
tijdens een groepswerk, toets of examen?
Thuis lukte het veel beter, maar nu plots niet meer …
Is het een uitdaging om je aandacht bij de les te houden?
Is de motivatie om te studeren soms ver te zoeken?
Vind je het niet altijd gemakkelijk om hulp te zoeken?
Weet je niet goed wat je moet vragen? Of misschien heb je ’t gevoel dat de hulp jou niet veel verder brengt …
Voel je dat je nu en dan onzeker wordt, of soms
zelfs je interesse voor school verliest?
Dat kan soms lastig zijn, hé …
Kom even kennismaken met mij,
zodat je kunt voelen of ik jou hierbij kan helpen.
waarbij heb je ondersteuning nodig?
In deze video vertel ik over hoe ik jou kan ondersteunen bij rekenen, wiskunde en logisch redeneren.
Lees meer
Ik kan jou ondersteunen bij rekenen en wiskunde, op niveau van het lager en secundair onderwijs.
Het is de bedoeling dat jij meer zelfvertrouwen opbouwt. We zullen leren door te doen: samen dingen uitproberen. En ja, fouten maken hoort daarbij, want daaruit kunnen we veel leren.
Ik zeg dikwijls: “Hoera, een fout!”
Zoek je hulp bij studeren en plannen? In deze video kan je daar meer over horen.
Lees meer
Samen gaan we op zoek welke methode beter werkt voor jou (leren met je oren, je ogen, je handen, leren door te bewegen, …). We proberen dingen uit, en zien wat er werkt en wat niet.
We onderzoeken ook hoe je kunt omgaan met het organiseren van je tijd en to do’s.
Een voorbeeld: wat voor pauzes goed zijn voor jou. Want die zijn heel belangrijk.
Je moet jouw uitdagingen niet verstoppen bij mij. Ja, ik weet dat dit lastig kan zijn …
Lees meer
Als wiskunde, studeren of plannen lastig is, dan gaat dat dikwijls samen met nog andere uitdagingen.
Ik geef enkele voorbeelden: een wisselende motivatie, focus of aandacht.
Misschien ervaar je soms onzekerheid, zenuwen, stress, faalangst of schoolmoeheid.
Sommige leerlingen voelen zich wel eens kwaad of gefrustreerd. Dit soort reactie is eigenlijk heel normaal als iets lastig is.
Als we moeilijk kunnen omgaan met deze uitdagingen, wordt het soms dubbel lastig … Herken je dat?
ervaringen
wat vertellen andere leerlingen over de lessen?
Ervaar je uitdagingen bij je kind of tiener voor wiskunde, eventueel gecombineerd met moeite met motivatie, aandacht, plannen, studeren?
Voel je dat je graag wilt helpen,
maar weet je soms niet goed hoe?
Wat voor jou werkt, lijkt hen niet te helpen … Of misschien heb je onvoldoende tijd of kennis om te helpen?
Lijkt je kind of tiener onzeker, gespannen, snel afgeleid, misschien zelfs lui, lastig, ongeïnteresseerd of tegendraads?
Is er misschien (een vermoeden van) neurodivergentie aanwezig, zoals autisme, AD(H)D, hoogbegaafdheid?
Ben je op zoek naar ondersteuning met de nodige expertise, inzicht, ervaring, én veel geduld en vertrouwen?
In deze video kan je kort kennismaken met mij. Je ziet dat ik op deze pagina zowel filmpjes als tekst aanbied. Ze overlappen en vullen elkaar ook aan.
Je kunt dus kiezen of je liever iets leest of liever naar een filmpje kijkt, of beide.
Ik moet je iets bekennen ...
"Sommige van m'n leerlingen kunnen beter hoofdrekenen dan ik."
- Nele Mieke -
over mij
mijn naam is Nele.
Ik geef al meer dan 20 jaar bijles wiskunde en studiebegeleiding, vooral aan kinderen en jongeren uit het lager, secundair en thuisonderwijs.
Ik vind het vooral boeiend om uit te zoeken hoe we het brein en het zenuwstelsel beter kunnen leren kennen en zo goed mogelijk kunnen ondersteunen. Leerprocessen begeleiden voelt als een passende omschrijving van wat ik doe.
Dat gaat veel breder dan enkel wiskunde: ook plannen, studeren en omgaan met spanningen kunnen aan bod komen.
Leerlingen met (een vermoeden van) neurodivergentie voelen zich vaak goed bij mijn aanpak. Vroeger dacht ik dat dit toeval was … maar intussen weet ik dat ik ook een neurodivergent brein heb.
Lees meer: wiskunde
Logische redeneringen opbouwen, daar ben ik altijd goed in geweest. Wiskunde heeft iets intuïtiefs voor me. Ik ging dit studeren aan de universiteit … Eigenlijk was dit ook omdat andere richtingen me wat te spannend leken.
Je zou misschien denken dat ik heel goed kan hoofdrekenen of dat wiskunde mijn passie is, maar dat is eigenlijk niet zo. Ik vind het dus helemaal niet vervelend als je echt niet graag wiskunde doet. Sommige leerlingen rekenen trouwens veel sneller uit hun hoofd dan ik.
Wiskunde is wel iets waar ik op één of andere manier rustig van word. Gek, hé … Misschien is dat omdat ik dat goed kan.
Ik kan me ook héél goed verplaatsen in het brein van iemand voor wie wiskunde moeilijk is, en vind het leuk om uit te zoeken op welke manier het wél toegankelijk wordt. Ik denk dat het daardoor komt dat ik zoveel geduld heb.
Lees meer: leerprocessen ondersteunen
Ik mag dan wel goed zijn in wiskunde, ik benoemde al dat dit eigenlijk niet mijn passie is. Wat me vooral boeit is de vraag: hoe kunnen we ons hoofd en ons zenuwstelsel ondersteunen bij het leren?
Tijdens de les ben ik constant aan het onderzoeken: hoe ben jij aan het denken? Waar loop je op vast? Wat werkt er wel voor jou?
Zo kan ik samen met jou op zoek gaan naar kleine veranderingen die jouw leerproces verder kunnen ondersteunen. Soms is dat door inhoudelijk te werken, soms door de studiemethode zelf aan te pakken, soms moeten we net aandacht geven aan wat er gevoeld wordt.
Lees meer: omgaan met spanning
Soms gaan we aan de slag met stress, faalangst, demotivatie …
Het kan soms helpend zijn als je niet het gevoel hebt dat je dat moet verstoppen. Soms is het al heel veel dat ik op een heel milde manier kan opmerken als er iets gaande is bij jou, zonder er expliciet veel mee te doen. Ik zeg dan bijvoorbeeld: “Ik zie dat het lastig is … dat het veel van je vraagt”, zodat jij je hierin gezien kan voelen.
Misschien wil je daar liever samen even ruimte voor maken. Het moet zeker niet, maar het kan wel. We zoeken samen naar wat jij als leerling nodig hebt en wat voor jou ondersteunend voelt.
Lees meer: oog voor neurodiversiteit
Ik merk al jaren dat leerlingen met (een vermoeden van) neurodivergentie (zoals autisme, AD(H)D of hoogbegaafdheid) dikwijls goed geholpen worden door mij.
Het voelt soms alsof ik een gepaste vertaling kan maken naar wat jouw brein nodig heeft. Alsof ik een taal spreek die moeilijke leerstof wél toegankelijk maakt.
Het is pas sinds eind 2023 dat ik weet dat ik zelf óók neurodivergent ben … Dat zal natuurlijk altijd al meegespeeld hebben.
Het is wel typerend voor mij dat ik me er sindsdien veel in aan het verdiepen ben. Dit is niet alleen ondersteunend voor m’n eigen uitdagingen, maar ook voor die van m’n leerlingen.
Ook bij leerlingen zonder specifieke diagnose focus ik op de uniciteit van hun brein. Dit is neurodivergentie in actie: we zitten allemaal een beetje anders in elkaar.
- inzichtelijk redeneren
- studeren en plannen
- omgaan met uitdagingen
"Ik stem telkens af op wat er nodig is.
De beweging tussen de verschillende aspecten zorgen voor een brede aanpak, die zo goed mogelijk aansluit bij wat er op dat moment leeft."
- Nele Mieke -
Wat is neurodiversiteit, wat is neurodivergentie en welke uitdagingen komen daarbij kijken? In dit filmpje vertel ik jou daar meer over. Je kunt ook doorscrollen naar de veelgestelde vragen om hier meer over te lezen.
zullen we kijken of het klikt tussen ons?
stap 1
eerste contact met de volwassene
- korte kennismaking
- schets van de hulpvraag
- telefonisch of via een videogesprek
Deze kennismaking is gratis (maximum een half uur).
In deze video vertel ik over de 5 stappen de ook hiernaast en hieronder beschreven staan. Liever lezen, liever kijken of beide?
stap 2
kennismaking met de leerling
- bij mij thuis in Gent
- kan ook aan het begin van jouw eerste les
Zo zie je meteen waar de lessen zullen plaatsvinden.
Kom je samen met (één van) je ouders / begeleiders, of kom liever alleen?
stap 3
planning van de lessen
- opstart: (minstens) één les per week
- 1 les = één of anderhalf uur,
tenzij anders overeengekomen
Tijdens het schooljaar worden lessen telkens vooruit gepland tot aan de volgende schoolvakantie. Zo zorgen we voor regelmaat.
Als je tijdens een schoolvakantie wilt komen, bv. voor een vakantietaak, dan leggen we onze agenda’s gewoon naast elkaar om de nodige lessen te plannen.
stap 4
eerste lessen
Meebrengen:
- cursus, toetsen, notities …
- vragen
Samen zoeken we welke aanpak ondersteunend is.
Ik help bijvoorbeeld om concrete vragen te leren stellen, dus het is helemaal niet erg als je dat nog niet goed kunt.
stap 5
overleg en bijsturen
We overleggen regelmatig, zowel met de leerlingen als de ouders / begeleiders. “Hoe loopt het tot nu toe, en moeten we iets bijsturen?”
Ik werk op het ritme van jou, als leerling. Dit komt niet altijd overeen met het ritme van de school.
Tijdens de schoolvakanties kunnen we een pauze inlassen. Andere leerlingen kiezen er dan net voor om extra lessen in te plannen.
ervaringen
wat vertellen andere ouders en begeleiders?
Heb je een vraag?
je vindt hier de antwoorden op enkele veelgestelde vragen.
Waar vinden de lessen plaats?
De lessen vinden plaats bij mij thuis, tussen Gent Zuid en Dampoort. M’n huis is vlot bereikbaar met het openbaar vervoer en er zijn fietsenstallingen in de straat. Ik woon in de LEZ (lage emissie zone).
Is het mogelijk om een les korter dan 1 uur te plannen?
Hoewel de meeste leerlingen best 1 uur of 1,5 uur les krijgen, is het soms nodig om te kiezen voor kortere lessen.
Het voorstel hierover kan vanuit de leerling komen, vanuit de ouders/begeleiders of vanuit mij. We zullen dit dan bespreken en bijsturen waar nodig. Hiervoor zijn andere prijzen van toepassing.
Wat kan er aan bod komen tijdens de kennismaking?
Tijdens de kennismaking hebben we het vooral over wat er momenteel goed gaat en waar er uitdagingen ervaren worden.
Ik merk dat hierbij de onderstaande vragen regelmatig aan bod komen. Deze lijst wordt echter niet van begin het einde overlopen. Je vertelt vooral wat belangrijk is, en op zich hoef je dit niet voor te bereiden.
Als je graag wat voorspelbaarheid wilt, dan kunnen deze vragen als inspiratie dienen:
- Hoe gaat het tijdens de lessen op school?
Hoe lukt het met huiswerk en studeren?
Hoe verlopen de toetsen en examens? - Hoe was dit vroeger?
Hoe is dit nu?
Is dit veranderd in de loop van de jaren? - Wat speelt hierin mee?
Wanneer zijn de uitdagingen meer aanwezig?
Wat is tot nu toe ondersteunend gebleken?
Het kan helpend zijn om enkele specifieke uitdagingen heel concreet te benoemen.
- Is de leerling snel afgeleid?
- In welke mate is de leerling gemotiveerd voor school?
- In welke mate slaagt de leerling erin om hulp vragen?
- Hoe gaat de leerling ermee om als iets niet goed lukt?
- Is er (een vermoeden van) neurodivergentie?
Via het gesprek komen we dan bij de concrete hulpvragen uit.
- Welke behoeftes zijn er voor extra ondersteuning?
- Wat zou het best mogelijke resultaat zijn van bijles of studiebegeleiding?
Dit gesprek, zowel met de ouders/begeleiders als de leerling is natuurlijk slechts een momentopname. Ik leer jou vooral kennen door samen te werken.
Hoe ga je om met uitdagingen die gelinkt zijn aan neurodivergentie?
Ik heb ervaring met het ondersteunen van leerlingen met (een vermoeden van) neurodivergentie, zoals autisme, AD(H)D en hoogbegaafdheid. Mijn aandacht gaat naar de impact hiervan op het verwerven en verwerken van de leerstof, aandacht, motivatie, focus op details vs. structuur en samenhang …
Hierbij ondersteun ik ook het proces om de focus los te maken van het ‘vechten tegen het anders zijn’ en het gevoel te hebben ‘te moeten veranderen om goed genoeg te zijn’. Dit is soms ongemerkt aanwezig, ook bij volwassenen. De leerling voelt zich dikwijls meer gezien en geholpen door te leren om zelf structuren en systemen op maat op te bouwen, en hierbij ondersteuning van de omgeving te ervaren.
Elke leerling is natuurlijk anders. Dikwijls komt het er op neer om samen met de leerling en de ouders te zoeken naar wat er wel werkt.
We onderzoeken bijvoorbeeld of ze beter leren via woorden, beelden of bewegen. Helpt het om te noteren, om te spreken, om kleuren te gebruiken … ? Willen ze leren om een samenvatting of een mindmap te maken, met flitskaarten te werken, stappenplannen op te stellen … ? Hoe kunnen we inspelen op een soms zeer wisselende focus, motivatie en energie?
Op die manier ondersteun ik de leerling om een beter zicht te krijgen op zichzelf. Bij sommige leerlingen kan mijn begeleiding zeer expliciet verlopen. Bij andere leerlingen is het belangrijk dat ik dit via een meer indirecte manier benader.
Door te ervaren dat ze hun eigen keuze kunnen maken, dat ze fouten mogen maken … groeit geleidelijk aan hun vertrouwen in zichzelf.
Waarom moet je eigenlijk wiskunde leren?
Ik ga dat nooit meer nodig hebben ... toch?
Ik ga dat nooit meer nodig hebben ... toch?
Dat is een vraag die ik veel krijg. Ik kan dat begrijpen, zeker als die wiskunde zo’n grote uitdaging is voor jou.
Wiskunde is als een taal, een taal die je nodig hebt bij heel wat andere vakken. Zowel bij de wetenschappelijke als economische vakken, maar ook meer technische en mensgerichte richtingen maken gebruik van wiskunde en statistiek. Als je veel minder wiskunde zou krijgen, sluit je veel studierichtingen uit.
Nu, als je aan volwassenen vraagt of ze ooit een sinus nodig hebben, zal het antwoord “neen” zijn. Daar ga ik ook niet flauw over doen.
Eén van de redenen dat ik het zinvol vind om leerlingen te ondersteunen is heel eenvoudig omdat het nu eenmaal op hun programma staat, en ze graag een diploma willen halen. Zo simpel kan het soms zijn.
Ik schreef al: je hoeft wiskunde echt niet leuk te vinden, ik neem dat helemaal niet persoonlijk. Als je hulp wilt, zal ik je ondersteunen.
Het is wel heel mooi om te zien als een leerling mij er bv. vol zelfvertrouwen op kan wijzen dat ik een foutje maakte (want ja, dat kan gebeuren). Of als ze een oefening zelfstandig kunnen oplossen die ze voorheen zo moeilijk vonden.
Een leerling zei me eens na haar examen: “Ik ga alle wiskunde snel vergeten. Ik voel me wel veel zelfzekerder over mijn brein.” Dat maakte me heel blij voor haar.
Ons kind / onze tiener heeft eigenlijk geen zin in bijles, maar wij vinden dat er iets moet gebeuren. Hoe pakken we dat best aan?
In ieder geval is de vraag ‘is er extra ondersteuning nodig’ gesteld en zijn jullie ermee bezig. Dikwijls is dat al een grote stap op zich.
Je kan je kind / tiener even op mijn website laten kijken. Overwegen ze om eens te komen kennismaken? Daarna kunnen ze zelf invoelen of ze graag al willen opstarten of (nog) niet.
Ik merk dat sommige leerlingen tijd nodig hebben om ondersteuning toe te laten.
Het is in ieder geval belangrijk dat de leerling voldoende ruimte en motivatie heeft voor begeleiding.
Ze moeten zeker niet vol enthousiasme naar de les komen. Ze moeten het op zich ook niet leuk vinden.
Wat wél belangrijk is: ze moeten het gevoel hebben dat ze er iets aan kunnen hebben.
Het mag lastig zijn, dat is geen probleem, en op zich is dat ook te verwachten: ze worden namelijk geconfronteerd met wat moeilijk is, met wat ze nog niet begrijpen, met de fouten die ze maken … Ruimte maken voor die lastige momenten vormen een belangrijk onderdeel van het proces. Als de leerling geen ruimte heeft voor ondersteuning, heeft het weinig zin. Dit kan verschillende redenen hebben, en jullie zijn altijd welkom om later opnieuw contact op te nemen.
Als we opgestart zijn en ik of iemand van de ouders / begeleiders vermoedt dat een leerling niet meer open staat voor ondersteuning, dan zullen we dit bespreken. We kijken eerst waar de spanning zit en of we de aanpak moeten bijsturen. De annulatievoorwaarden zijn hierbij van toepassing.
Waarom draag jij eigenlijk twee verschillende kousen?
Het korte antwoord: omdat ik zoveel mooie kousen heb en er elke dag twee leuke uitkies. Het maakt me blij.
Het lange antwoord is dat ik het eigenlijk niet zo gemakkelijk vind om het huishouden te doen.
Die uitdaging komt wel vaker voor bij mensen met neurodivergentie: het zijn heel veel kleine taakjes, die op zich weinig motiverend zijn. Je kunt er gemakkelijk in verdwalen, en dan blijft alles liggen … Wat het nog moeilijker maakt om er dan toch aan te beginnen.
Misschien herken je dat wel als het over jouw kamer gaat, of over huiswerk en studeren.
Ik ben dus op zoek gegaan hoe ik de was leuker kan maken, en vooral: gemakkelijker. Zo ben ik gestopt met het sorteren en oprollen van mijn kousen. Ze komen gewoon in een doos terecht, waar ik elke ochtend twee kousen kan uitkiezen. Soms neem ik gewoon willekeurig twee kousen.
Een bijkomend voordeel: als er eens een kous verloren gaat of een gat heeft, kan ik die andere nog steeds dragen. En zoals ik al zei: ik word er vrolijk van.
Tijdens de begeleiding zal ik jou soms zo’n dingen vertellen. Als voorbeeld over hoe je soms heel creatief een oplossing kunt vinden voor een uitdaging.
Soms ziet niemand dat jij iets anders doet dan anderen. Soms wel, zoals bij mij met mijn kousen.
Misschien is het wat ongewoon om twee verschillende kousen te dragen … Ik doe er eigenlijk niets verkeerd mee, toch?
Kan je me helpen met een (vakantie)taak?
Als een taak op punten staat, of bij een vakantietaak, dan gebruikt de leerkracht de taak om te zien wat jij zelfstandig kunt, en waar je het nog moeilijk mee hebt.
Ik kan jou zeker helpen met de leerstof die je moet kennen voor de taak. We kunnen ook gelijkaardige oefeningen maken. Zo kan jij de taak erna zelfstandig maken.
In sommige gevallen help ik toch een beetje bij de taak zelf, bijvoorbeeld als je mij er een vraag over stelt. Ik zal dat er dan bij noteren, zodat we hierover transparant kunnen zijn naar de leerkracht toe. De leerkracht kan dan zien dat je ondersteuning zoekt, wat op zich een goed signaal is. Zo bouwen we ook vertrouwen op.
Op welke termijn kunnen we verwachten dat de punten voor wiskunde weer omhoog gaan?
Sommige leerlingen hebben hulp nodig omdat ze lessen gemist hebben, bijvoorbeeld door ziekte. Of ze hebben even een dipje en zijn er vroeg bij. In dat geval kunnen enkele lessen volstaan.
De meerderheid van mijn leerlingen ervaart echter al een tijdje extra uitdagingen voordat ze bij mij komen aankloppen.
Soms hebben ze al hulp gezocht bij verschillende mensen. Of het is net moeilijk om hulp te vragen, maar nu voelen ze dat het echt nodig is.
Dikwijls is er een zekere mate van stress, spanning, onzekerheid en angst opgebouwd. Dit kan er voor zorgen dat een leerling nog heel moeilijk dingen oppikt in de klas. Ze voelen zich soms verloren bij hun huiswerk, wat de motivatie omlaag haalt. Bij toetsen ervaren leerlingen soms ook faalangst, vooral als ze al een hele tijd aan het worstelen zijn.
Het is regelmatig nodig om bepaalde leerstof van vorige jaren ook bij te werken. Ik werk hierbij op maat en op het ritme van de leerling. Dit kan afwijken van de ritme van de school.
Kortom: de oorspronkelijke hulpvraag kan heel eenvoudig zijn. Door aan de slag te gaan, krijgen we meer helderheid op wat er nog meespeelt. Tijdens de begeleiding neem ik deze zaken zeker mee, zodat de leerling geleidelijk aan meer zelfvertrouwen opbouwt.
Hoe kan een begeleidingstraject verlopen?
Ik merk vaak dat een leerling tijdens de bijlessen eerst weer in een lerende staat terecht komt. Ik kan dat zien aan te manier waarop ze omgaan met fouten maken, vragen kunnen stellen, mij corrigeren als ik een rekenfout maak (want ja, ik ben zeker geen rekenwonder).
Daarna zie ik dikwijls dat er veranderingen zichtbaar worden op school en/of thuis. Ze nemen meer initiatief, gaan anders om met huiswerk, hebben het gevoel dat ze beter weten hoe ze iets kunnen studeren.
Toetsen en examens blijven echter soms wat langer een uitdaging, omwille van de verschillende dynamieken die hier meespelen. Punten blijven soms wisselend of tonen een traag stijgende lijn.
Het tempo van elke leerling is hierbij enorm verschillend. Ik zorg dat we regelmatig overleggen met elkaar, en de aanpak en planning bijsturen op basis van wat we opmerken, zowel tijdens de bijles als thuis en op school.
Communiceer jij ook met de school?
Bij de meeste trajecten loopt de communicatie tussen mij en de ouders van de leerling.
Communicatie met de school loopt dan indirect: via de leerling of via de ouders. Jullie nemen hier dus een centrale positie in, ook omdat jullie het beste overzicht hebben over de dagelijkse uitdagingen, de verschillende initiatieven die lopen …
Jullie kiezen ook zelf of jullie de school op de hoogte brengen van de begeleiding. Op zich heb ik meestal geen rechtstreeks contact nodig met de school om de leerling op een gepaste manier te ondersteunen.
Soms is het wel zinvol dat er een directe communicatie is met de school, bv. de ondersteuner, een coach of leerkracht. Als ik dat aanvoel, dan zal ik dat laten weten. Jullie kunnen er ook zelf om vragen.
In dat geval reken ik dezelfde tarieven aan als voor de lessen, en komt er een verplaatsingsvergoeding bij.
We zoeken naar iemand die een beetje een ‘stok achter de deur’ kan zijn. Kan jij zorgen dat je voldoende opdrachten meegeeft?
Ja en neen.
Ik ondersteun de leerling bij het voorbereiden van de bijles, zodat ze geleidelijk aan leren om concrete vragen te stellen. In het begin van een traject is dit voor veel leerlingen echter zeer moeilijk. De voorbereiding is dus geen verplichting, maar iets waar de leerling in kan groeien. Dit is voor de ene leerling relevanter voor hun leerproces dan de andere.
Zo brengt de leerling telkens de nodige (werk)boeken en/of toetsen mee, zodat ik zicht heb op de aanpak, werkwijze, manier van noteren die de leerkracht hanteert en de moeilijkheidsgraad. Dit is namelijk verschillend van school tot school.
Bij thuisonderwijs kiezen we het educatief materiaal in overleg.
Veel leerlingen krijgen van school uit redelijk veel werk mee naar huis. Het is niet de bedoeling dat de bijles en studiebegeleiding voor hen aanvoelt als een extra last.
Met sommige leerlingen bekijk ik wel wat ze kunnen doen tussen twee lessen in. Dat doen we enkel als dit voor de leerling als ondersteuning ervaren wordt, en niet als een extra belasting.
De mate waarin de leerling expliciet bezig is met de voorbereiding en de verwerking van de les is dus afhankelijk van hun leerproces en wat door hen als ondersteunend ervaren wordt. Ik stem namelijk constant af op de leerling tijdens het traject.
De focus ligt op het versterken van verantwoordelijkheid, zelfkennis en regulatie. Dit speelt allemaal mee in de keuze die ik maak om eerder vanuit mildheid dan vanuit strengheid te werken.
Nu, ik benoem wel dingen die benoemd mogen worden, maar ga de dynamiek van ‘moeten’ — die ze soms op school ervaren — niet binnenbrengen in de bijles.
Is je naam Nele of Mieke?
Mijn voornaam is Nele, en ik word ook graag zo aangesproken.
Mieke is mijn tweede naam. Ik vind het fijn om die te gebruiken in plaats van mijn familienaam. Dit is namelijk een naam die mijn ouders gekozen hebben.
Soms zeggen mensen ‘Nele Mieke’ of zelfs ‘Mieke’. Dat is het risico van twee voornamen te gebruiken … Ik vind dat niet erg, hoor.
Mijn familienaam is trouwens Haelvoet. Die reserveer ik voor situaties waarin die nodig is, bij de bank bijvoorbeeld.
Dus: stop me maar in je telefoon zoals je wilt: ‘Nele Mieke’, of ‘Nele wiskunde’ of ‘Nele bijles’ of ….
En je mag gewoon ‘Nele’ zeggen.